Mijn rare angst

Inderdaad ik heb een rare angst. Het gaat nergens over, maar toch heb ik het. Eigenlijk is het niet echt een angst, maar zit het meer in mijn hoofd.


Trappen.

Op de een of andere manier heb ik daar een soort van angst aan overgehouden van toen ik klein was. Begrijp me goed, ik zet mijn voeten heus op een trap, mijn handen houden de trapleuning vast en ik loop met waskleding de trap op en af, ik maak het schoon met een stofzuiger (dat je af-en-toe zo suf staat) en toch zijn er momenten dat ik rillingen over mijn rug krijg.

Dat komt, vermoed ik, door vroegeh. Wij woonden, toen ik klein was, in een flat, die had geen lift, maarrrrr wel een stenen trap. Jep, stenen en daar ben ik vaak van af gevallen. De ene keer op mijn bips, de andere keer lag ik zo languit op de trap dat mijn hoofd naar beneden lag en mijn benen naar boven lagen (op de trap dus he). Zo ben ik nog wel een aantal keer gevallen, van die stenen trap.

Daarna gingen we verhuizen naar een eengezinswoning.
Geen stenen trap meer, gelukkig maar, maar dat vallen .............. Tuurlijk gebeurde dat wel, als ik snel de trap af wilde dan denderde ik op mijn billen van de trap, soms van boven naar beneden, ondertussen een traptree in mijn rug en een pijn dat het deed! Ook een keer gevallen dat ik een tree miste en dan klapte ik of heel hard beneden of ik ging weer kedengkedeng naar beneden.
Ja, fijne momenten NOT.

Of af en toe had ik een broek aan met een brede zoom aan de buiten kant en hoge hakken. Dan blijft je hak IN de zoom haken.......... Sta je op zo'n trap, je valt net niet maar moet er heel veel moeite voor doen....

Ik was een keer bij een vriendin en Sinyo was een paar maanden. Ze gaf me een toer door haar huis, want ze waren net verhuisd, en toen waren we boven.... Tja ik moest ook weer naar beneden op de een of andere manier vond ik dat eng, zo suf!!
Mijn vriendin wist dat ik het eng vond, dus liep zij 1 tree voor mij en ik er achter aan. Als ik dan zou vallen, dan zouden Sinyo en ik veilig op haar vallen ennnnn dan hoopte ik dat alles ok was.
Natuurlijk gebeurde er niets.

De afgelopen jaren ben ik, gelukkig, niet meer een trap af gedonderd. (Afkloppen) Ik heb wel vaak dat ik naar een trap toe loop en mezelf, in mijn hoofd, zie vallen. Bizarre gekmakerij van mezelf.
Maar goed, op de een of andere manier let ik dan beter op en ben me bewust van het feit dat ik een trap af loop.

En jullie hebben jullie een rare angst?

Saralien  – (3 oktober 2010 om 21:39)  

Ach, wat is raar? Kan me best indenken, na je verhaal dat je het eng vindt..

Ik ben bang voor honden, houdt niet van over bruggen rijden (vooral die in het buitenland, van die hoge gammele die heen en weer zwiepen). En ik WEET dat het niet echt eng is, maar toch is het niet fijn.

Sjaantje  – (3 oktober 2010 om 21:52)  

Ik ben erg bang voor vogeltjes....

oma  – (3 oktober 2010 om 23:29)  

Hallo,

Kan me voorstellen dat je angst krijgt voor trappen en trappenlopen.
Ik heb veel ontzag voor water. oma

Sylvia  – (4 oktober 2010 om 17:12)  

Nope... heb wel een poosje een soort dwangneurose-achtig iets gehad. Was de hele dag tot 6 aan het tellen. Gék werd ik ervan. Gelukkig is dat gestopt.

DharSon  – (5 oktober 2010 om 16:35)  

@mammalien, die bruggen vind ik niet echt eng, maar af en toe denk ik oei.. als dat maar goed gaat..
@Huize Steen, dat lijkt me eerlijk gezegd best vervelend, omdat er zoveel vogels aanwezig zijn.
@Oma, voor water? Bedoel je dan de zee ofzo?
@Zuster_Klivia, inderdaad gelukkig dat het is gestopt. Lijkt me ook erg vermoeiend.

Een reactie posten

Mijn foto
DharSon
Werkende moeder die ondertussen al over de 40 is. Mijn man en ik stomen 2 kinderen, van 13 en 14 jaar, klaar voor deze maatschappij.
Mijn volledige profiel tonen
  • Keukenrecepten
  • Mom Blogs - BlogCatalog Blog Directory
  •   © Blogger template Shush by Ourblogtemplates.com 2009

    Back to TOP