Snelle hap en meer

Gister op de fiets van mijn werk naar huis.
Het regende gelukkig niet echt, een beetje vage miezerige regen kwam uit de lucht.
Ondertussen nadenken wat nu weer te eten, mijn had al een goede suggestie gedaan en dat wordt het dan.

Andijviestampot!

Thuis gekomen, meteen aardappelen schillen en ondertussen ook zoonlief aansporen dat hij nog een paar taakjes moet uitvoeren.
Andijvie uit de zak halen, tja we hadden eens voorgesneden.
Dochter op de kidsclub bellen dat ze naar huis mag.
Aardappels op het vuur doen, spekjes in de koekepan.
Ruzie tussen zoon en dochter sussen.
Aardappels op klein, spekjes goed doorroeren.
Zoon blijft chagerijnig en is brutaal, dus naar boven gestuurd.
Aardappels zijn gaar en lekker zacht, spekjes en andijvie er door heen gooien.
O, bedenk ik me, er moet ook nog warme melk en boter in, hup dat snel in een mok en dat weer in de magnetron.
Dochter vraagt of ze morgen met vriendin mag zwemmen, ik hoor haar half.
*Piep* zegt de magnetron, ik haal de mok eruit, terwijl ik aan de aardappels aan het stampen ben hoor ik voordeur. Aha daar komt mijn man.
5 minuten later zitten we op de bank, voor de buis.
 
Ja, dat doen we ook.