Mijn naam is chaoot, mama chaoot
Ja, vanaf mijn geboorte ben ik al chaotisch, dat is te zien op mijn werk en zeker ook thuis.
Gister dus ook weer, ik werk tot 16:00 uur en dochter om 16:45 bij het zwembad zijn voor zwemles. Ik doe er 20 minuten over om naar huis te fietsen en nog een 15 minuten over om naar het zwembad te fietsen. Dus je begrijpt, ik wil op tijd weggaan.
Het is 16:00 en wil zo snel mogelijk weg. Ik heb mijn pc al uit gezet, jas, tas, vest in mijn ene hand, sleutels in mijn andere hand.
Ik wil naar de deur lopen en dan..
Tring, tring, de telefoon gaat.
Ik kijk ernaar en vraag me af of degene aan de andere kant door dat ding kan kijken en nu aan het gniffelen is aan de andere kant.
Tring, tring, gaat dat ding weer.
Ik zucht en pak het toch maar op en noem mijn naam.
Het is een collega die nog het een en ander wil weten, ik vertel dat ik het niet meer kan nakijken en dat ik net op het punt sta om weg te gaan.
Gelukkig het kan tot morgen wachten.
Eindelijk kan ik weg.
Ik loop naar het fietsenhok, groet een paar collega’s en ondertussen zoek ik de sleutel van mijn fiets. Ja hoor, ik kan die niet vinden, ik leg mijn jas over mijn fiets zodat ik de zakken kan doorzoeken en voel ook in de zakken van mijn vest. Niet te vinden dus he, ik kijk nog een keer goed en vind wel mijn 2 andere sleutelbossen maar dus niet mijn fietssleutel.
Ik zucht diep en denk even na, maar ja aangezien ik allang weg had moeten zijn lukt dat niet echt.
Ik loop maar weer naar binnen om op mijn buro te kijken en verrek daar ligt-ie.
Kijk op dit punt wordt ik al moe van mezelf!
Vervolgens ga ik maar snel naar mijn fiets, jas, vest en tas prop ik in mijn fietstas en ga (eindelijk) op weg. Ik moet nu snel fietsen anders ben ik niet op tijd.
Terwijl ik aan het fietsen ben bel ik verschillende keren naar de kidsclub om te melden dat dochter naar huis moet, overigens een touch telefoon is NIET handig op de fiets. Bij de kidsclub krijg ik niemand aan de lijn, maar alleen de voicemail te horen.. Ik bel mijn man en vertel dat en laat hem een paar keer bellen. Zo nu hoef ik tenminste niet meer met die rara touchphone weer te bellen.
Enfin, ik kan eindelijk door fietsen en geniet en klein beetje van het lekkere warme weer. Nog 5 minuten dan ben ik thuis en ga alvast naar huis bellen om te kijken of dochter al thuis is en d’r tas aan het pakken is. Zoon neemt op en zegt dat ze er al is, gelukkig maar. Ik fiets nog sneller, want ik krijg ook dorst.
Tring doet mijn telefoon, ik zoek me een wezenloos en vind eindelijk dat ding, ja en dit op de fiets he. Ik neem op en het is mijn man om te vertellen dat dochter naar huis is of gaat, euh dat wist ik al, o zegt hij en we hangen op…
Ik kom ondertussen, met bezwete rug, thuis en zie daar zoonlief rustig een cup’a soup eten, dochter is boven aan het om kleden. Ik storm naar binnen en zeg dat hij op moet schieten (ja hij moet nu mee, omdat zijn zusje altijd mee moet naar zijn voetbal) dochterlief zit ik ook nog even achter haar broek en dan gaan we weg.
We komen bij het zwembad aan, ik heb het nu nog warmer, zetten de fietsen weg en lopen naar de kassa. Ik kijk op de klok en we zijn echt net op tijd, het is nl. 16:43, dan kijk ik iets naar recht en valt mijn blik op een A4tje met de lestijden en wat staat daar;
C diploma 17:00 – 17:45
Ik heb nu stiekem zin om te gillen…………………
