Zijn eerste baantje
Jawel.
Het is zover.
Sinyo heeft zijn eerste baantje.
Het is bij ons in de stad en voor 6 uurtjes.
Niet veel, maar voor hem meer dan genoeg.
Afgelopen vrijdag is hij begonnen en hij vond het gelukkig heel leuk!
Een gesprek is zeer verhelderend om te weten hoe en wat over zijn baantje.
DharSon: Wat moest je doen?
Sinyo: Vegen en bijvullen.
DharSon: Welke dagen moet je werken?
Sinyo: Weet ik niet, staat mogen op een papiertje.
DharSon slaakt een stille zucht..
DharSon: Hoe zijn je collega's?
Sinyo: Ze zijn allemaal oud. (Ja, dat woord werd benadrukt!)
DharSon: Nou ja,zeg wat bedoel je met oud???
Sinyo: Gewoon ze zijn grijs en oud!
DharSon schiet in de lach.
DharSon gaat weer verder 'Hoeveel ga je verdienen'????
Sinyo: 'Weet ik niet'
DharSon: 'WEET je niet???? Vind je dat niet belangrijk!?'
Sinyo: 'Ach, ik hoor het wel...'
Ach ja hij hoort het wel........ Het kind heeft een baantje en alles is een leer moment, dus daar zal ik het maar op houden....
Tsss, niet weten hoeveel je verdient.
Maar goed, eerlijk is eerlijk, volgens mij wist ik het ook niet de allereerste keer.
Ik ging toen werken in de kassen (wat ik moest doen weet ik niet meer), maar ik wist toen ook niet wat ik verdiende...Voor mij was het meer de gezelligheid, want ik ging met stuk of 6 kinderen van mijn klas werken.
Die van mij weten ook nooit wat. Ik houd me nu maar voor dat dit juist een prachtige instelling is: gewoon dingen op je af laten komen, en leven in het moment.
Ik vind het juist wel nobel dat de inkomsten hem niet zoveel zeggen... dat komt later wel hoor...
Hihihi, mannen he ;-)
Wat leuk, z'n eerste baantje. Mijn eerste baantje was vakken vullen in een supermarkt. Ik wist wel wat ik verdiende maar dat was erg weinig. Daar had ik toen geen benul van. Dat komt wel dat dat belangrijk gaat worden. Zo begint volgens mij iedereen ;-)
Toen ik op m'n 39 ste solliciteerde en de baan kreeg vroeg mijn man ook naar mijn salaris. Ik was zo blij met die baan, dat ik was vergeten te vragen wat ik zou gaan verdienen.
Ik weet nog steeds niet wat ik precies verdien. Vind het ook niet echt interessant. Ik vind de lol en de voldoening interessanter dan wat er qua geld tov staat.
Blijkbaar vindt hij het feit dat hij werk heeft belangrijker dan geld. Mooi toch?
Hartstikke goed dat hij aan het werk is! En wat ie verdient, dat ontdekt ie snel genoeg. ;-)
Ja daar hebben jullie allemaal wel gelijk in.
Maar weet je wat het is, ik ben bij mijn eerste officiële baan echt 'bedonderd', ik verdiende veel en veel te weinig. Zodoende dat ik er heel erg op let. :)
Deze log heb ik even mentaal opgeslagen want ik weet zeker dat ik hem nodig ga hebben als mijn Daltons zover zijn....
sorry dat jij het pad voor me hebt moeten effenen!
Haha, heel verhelderend zo'n conversatie ja.
Maar; prima dat hij een baantje heeft, benieuwd hoe hij dat verder gaat vinden.
Toch mooi dat 'geld' niet zijn hoofddoel is.
hihi ik weet nog dat ik het niet durfde te vragen omdat ik dat onbeleefd vond, en toen begon zij er gelukkig zelf over. (daar over beginnen vind ik nog steeds moeilijk trouwens)
Hihihihi Ester dat kan het best zijn, dat hij het niet durft. Ach, het geeft niet, het begin is er in ieder geval :)
zolang hij zich goed voelt in zijn job.
Over verdienen kan hij later wel nadenken.