Mijn lichaam is een tempel

Het is een zweverige titel ik weet het.

Echter, als je er goed over nadenkt, klopt het wel en nu voor mij moet ik het even zo zien..

Nu is het zo dat het stoppen met roken, toch - niet - ging - zoals - het - moest.

Oftewel de afgelopen paar dagen rookte ik bijna net zoveel als voordat ik stopte.
Ik heb wel geteld 5 dagen geen sigaret aangeeraakt en gerookt en toed hoppeteke ging ik weer grrrr.

Om gek van te worden.

Gisteravond toen ik in bed lag, dacht ik, Nee NU niet meer.

Toen ik vanochtend op stond was ik steeds in mezelf aan het praten.

Dat ik niet wil roken, dat het allemaal wel goed komt en toen schoot het zinnetje "Mijn lichaam is mijn tempel" me in gedachten en dat zeg ik nu de hele tijd op, als Nico en Tine langskomen.

Mijn lichaam is mijn tempel

Het word nu schoongemaakt van binnen

Nico en Tine gaan weg

We gaan ze uitzwaaien

en zeggen dat ze nooit meer terug mogen komen.

(Het is maar goed dat ik nu alleen op een kamer zit, op mijn werk, want anders wordt ik nog voor gek verklaard, want af en toe zeg ik het ineens hardop. Dat klinkt toch wat definitiever, stoerder, aparter en zorgt ervoor dat het echt is...)

Nadat ik van het roken af ben, dan wordt de mantra waarschijnlijk iets in de geest van;

Mijn lichaam is mijn tempel,

het wordt nu schoongemaakt van binnen

van alle vet en zoetigheid

We gaan dat uitzwaaien

en ze mogen niet meer in grote hoeveelheden binnen komen...

Ik heb op het moment ook al 4 bekers water op, 3 koppen thee en maar 2 kopjes koffie.