Blablabla

Gister op de bank (ik wilde relax even zitten en niets doen en\ of denken maar Nona vond het nodig om nog tig vragen op me af te vuren..) schoot het me ineens te binnen.

Dat kind kan echt haar klep niet houden...!
Hahahaha dat klinkt misschien heel cru, maar gut zeg sinds ze weet hoe ze moet praten komt er geluid uit.

Toen ze kleiner was was het onverstaanbaar, maar met gebaren en verwoede blikken lukte het haar vaak om ervoor te zorgen dat een ander het begreep.

Van 's morgensvroeg tot 's avondslaat kletst ze.
Ze is ook iemand die vanaf dag 1, wat zeg ik minuut 1, aandacht nodig heeft.

Sinyo was een kind uit een boekje, huilde niet veel, at en dronk goed en kon zich prima zelf vermaken. Praten hoefde voor hem ook niet zo, pas vanaf 3 jaar begon hij echt te praten, daarvoor was het gebarentaal en een soort van euh, huh geluid.

Nona niet hoor, vanaf minuut 1 wist ze hoe haar longen werken, die gebruikte ze in het begin om eens goed te huilen en later ging het over in gepraat en dat doet ze nog steeds erg goed.

Ze kwebbelde toen ze klein was over van alles.

Ook kon ze goed toneelspelen hoor, als ze straf had en ik pakte haar arm (gewoon pakken) dan schreeuwde ze moord en brand en zei er ook nog eens bij: "Auw mama je doet me pijn". Ik trok altijd zo'n gezicht van "Jaja" en dan begon ze eventjes nog harder te gillen.

Ja, mensen keken en je zag ze denken.

Gelukkig is ze nu niet meer zo, wat nog wel hetzelfde is, dat is die mond die maar heen en weer gaat en ja er komt dan ook geluid uit.

Tuurlijk gezellig af en toe, maar soms wil ik gewoon rust.

Toen die 2 nog klein waren dook ik af en toe de wc in en dan gingen ze voor de wc zitten. Was lief maar ook frustie. Gelukkig doen ze dat nu niet meer..!

Kletsen dat doet ze dus nog steeds, maar nu kan ik wel af en toe zeggen: "Ssssstttttt, even stil zijn". (Goed ik krijg een verontwaardigd, zwaar beledigende blik naar me toe maar het helpt wel.....).