Verzorgingstehuis en auto open gebroken
Wat een weekend, het was druk en gek.
Zaterdag ben ik samen met mijn ouders gaan kijken naar een verzorgingstehuis. Het tehuis ligt 200 km bij ons vandaan, maar ligt weer 5 km bij mijn zus. Lijkt wel alsof we elkaar afwisselen.
Het verzorgingstehuis is hartstikke leuk, ze nemen mijn ouders (vooral mijn moeder) veel uit handen en mijn vader kan lekker relaxed doen. Wat bedoel ik met veel uit handen nemen?? Er wordt gekookt, gewassen, gestreken en schoongemaakt voor ze, er zijn genoeg activiteiten en het is in een bosrijke omgeving. Wat wil een mens nog meer... niets zou je denken. Er kleeft echter een groot nadeel aan vast, het zijn alleen kamers, geen appartementen.
Dat houdt in dat alles in 1 kamer plaats vindt, slapen en wonen. Ze vinden het ook wel jammer dat er niet gekookt kan\ mag worden op de kamer, want het is toch wel prettig om zelfstandig te zijn\ blijven.
Er moet dus gekeken worden naar de voor- en nadelen.
Daar gaan paps en mams dus even over nadenken.
Over naar de volgende dag, Man en ik lopen naar de auto van mijn ouders. Het valt me op dat de deur niet goed dicht is en alles wat in het handschoenenkastje was ligt op de grond en stoel . Ik schrik me rot en dan zien Man en ik pas dat het kleine ruitje aan diggelen ligt.
Er is ingebroken!
Een raar gevoel gaat dan door je heen, vooral als er spullen uit gemist worden.
Ik bel de politie over hoe en wat, maar ik kan gewoon via internet aangifte doen. Ze vroeg of er 'sporen' van inbraak zijn, euh ja, zeg ik, het raam is kapot.
Nee, dat bedoelen ze niet. Ze bedoelt of er gereedschap ligt.
Nee, dat is er niet.
Dan heeft het geen zin om een auto te laten langskomen.
Als ik achter het stuur ga zitten valt me op dat iemand ander in IN de auto heeft gezeten.
Terwijl we buiten staan komt iemand anders naar ons toegelopen, bij hem is ook ingebroken. De buurman achter ons hoort het en zegt dat het bij hem ook is gebeurd. Ze hebben kennelijk een spoor van vernielingen aangebracht! Bah!
Gisteravond aangifte gedaan en vandaag moet het ruitje gemaakt worden.
Echt walgelijk dit, iedereen moet met zijn fikken van andermans spullen afblijven!!!
Ik baal hier echt van.
Spannend zeg, op zoek naar een verzorgingstehuis. Vind je het niet vervelend dan zo ver weg??
En balen zeg dat er is ingebroken in de auto. Bij mij is het ook eens gebeurt, en ik was er zo vies van. Dat zo'n vieze junk in mijn auto had gezeten, en aan mijn spullen. Heb gelijk de auto uitgebreid gepoetst.
Heb ook nooit begrepen wat er de lol van is om andermans spullen te jatten of kapot te maken. Het slaat gewwon nergens op!
Goed dat jullie de tijd nemen om een geschikt verzorgingstehuis te vinden. Hier is 't al geregekd. Ik heb m'n moeder late beloven dat als't echt nier meer gaat zij gewoon lekker bij mij komt inwonen. De eerste paar jaren van mijn leven zorgde zij voor mij; de laatste paar jaren van háár leven zorg ik voor haar. Leek mij wel zo eerlijk...;-)
Inbreken in je auto is heel naar en dat wat ze jatten levert niets op in verhouding met de schade die ze achterlaten. Als ik ergens anders dan thuis overnacht, doe ik het handschoenenkastje open, zodat ze kunnen zien dat er niets te halen valt.
Oef wat spannend, een verzorgingshuis. Het klinkt wel relaxed inderdaad, maar wel ver weg zeg.
Dat inbreken in auto's is gewoon superirritant. Wat zoeken ze nou eigenlijk?
Bij ons ligt er hooguit een pakje kauwgom....
Ik snap ook niet wat dieven in het handschoenvakje zoeken. Het kan zijn dat ze de papieren meenemen.
Hè, getsie. Wat je zegt... je moet gewoon niet aan andermans spullen komen. De narigheid die je er van hebt. Sterkte.
Gatver inderdaad. Dat ze van je spullen afblijven. Ik hoop dat je ouders een goede en weloverwogen beslissing nemen, want het is niet niks.
Ik kan daar ook ontzettend kwaad om worden... Gátverdamme! Balen voor je zeg... :(
Ja, echt waardeloos!! Ik snap het ook niet waarom ze het doen. Nou ja ik snap het wel, stellll je voor dat er iets in zit he.... Laten we dan maar 3 auto's openbreken! :(
Mijn ouders gaan zich wel inschrijven, het duurt toch altijd lang en dan kunnen ze altijd nog beslissen. Eigenlijk willen ze niet zo afhankelijk zijn, maar goed voor hetzelfde geld duurt het 3 jaar en wie weet zeggen ze dan, we doen het.
@Terrebel, ik zou ze graag in huis nemen, maar dat gaat helaas niet. Ze kunnen allebei niet trap lopen en beneden is het net te klein.
Bedank allemaal voor jullie medeleven!