Jongens vs meisjes

Zoals jullie weten heb ik een zoon en een dochter. Tuurlijk weet je dat een jongen een groot verschil is dan een meisje, maar je komt er pas achter als je er zelf mee geconfronteerd wordt.

-----------------------------------------
Dit kan natuurlijk toeval zijn, maar onze zoon was een zoete baby. Huilde alleen als het echt nodig was, at alles wat hij kreeg met smaak echt een baby uit het boekje.
Zoon  kon zichzelf goed vermaken toen hij peuter was, natuurlijk was hij ook wel eens vervelend (welk kind niet), maar dan was hij vaak moe. Echt hij was zo zoet, hij kon uren spelen met zijn lego en kwam af en toe even wat vragen. Hij had 1 minpuntje en dat waren zijn driftbuien, op den duur hadden we ook wel door dat we hem dan meteen in bed moesten leggen zodat hij lekker kon slapen. Dat is nu ook nog zo. Hij tekende altijd geconcentreed en wilde het mooiste van het mooiste maken. Bij mijn ouders hangen nog steeds tekeningen van hem aan de muur. Auto's, voetballen, electrische dingen vond hij er interesessant.
Een echte jongen zeggen wij vaak.

-----------------------------------------


Madammeke was heel, heel anders, huilde erg veel, zat ook te mopperen (ja zelfs als baby!), eten was ook geen makkie.
Ik kan me nog herrinneren, ze was een dagje oud en lag in het ziekenhuis, man en ik gingen naar haar toe en een verpleegster zei; 'Dat wordt me er eentje, ze protesteerd nu al met alle'. Ze had gelijk.
Zodra ze wist hoe ze geluid kon maken deed ze dat, door te brabelen, te huilen en later door te kletsen en kletsen en kletsen. Het hield (wat nou hield, het houdt!) niet op.
Ze was toen ze kleiner was ook best sneaky en gemeen. Zoon is lief bezig met lego, zijn loopt langs en stoot alles om!! Of ze liep langs hem en kneep hem..... zonder reden...... Ze deed het altijd op zo'n manier dat wij het niet zagen, maar dat zoon wel verdrietig werd. Nu is ze een schat van een meid en ze weet niet meer dat ze dat allemaal heeft gedaan. (Zoon wel en wil wraak!!:))
Zij tekende ook wel, maar minder geconcetreerd, ze vind poppen, kleding en al dat soort dingen veel leuker.
Een echt meisje zeggen wij vaak.
-----------------------------------------


Tot zijn 9e jaar mocht ik kleding klaar leggen voor zoon. Nu niet meneertje heeft ontdekt dat hij toch ook een smaak heeft waar aan voldaan dient te worden. Geen probleem hoor, maar dan moet hij toch ook even gaan ontdekken HOE hij moet winkelen. Hij staat gewoon in de deuropening van een kleding winkel, werpt een blik naar binnen en zegt "Hier is niets leuks"..... Heel HEEL frustrerend.

Vanaf haar 2e begon madammeke al te protesteren en vanaf het moment dat ze naar school ging vond ze toch echt dat ze het alleen af kon. (Dus kwam ze vrolijk in een zomerjurkje naar beneden terwijl het buiten 0 graden was..) Ze vertelde me ook vaak met een stalen gezicht dat ze dat echt niet leuk vond omdat het niet kleurde met haar ofzo..... ECHT WAAR!!!! Winkelen is voor haar walhalla, ze wil het het liefst elke dag met een dikke goed gevulde portomonne. Kan ook heel frustrerend zijn.

------------------------------

Zoals eerder verteld eet zoon een stuk beter dan dochter. Zoon maakt zich nergens druk om, maar ikm oet ook eerlijk zeggen hij hoeft zich nergens druk om te maken.
Daarnaast krijg ik nu vanuit haar mond opmerkingen als 'Ik wordt dik', 'Ik moet afvallen', 'Zij is ook afgevallen' 'Vriendin en ik hebben afgesproken om vanaf 01 januari 2011 af te vallen'. WTF!!!
DAAR schrik ik nu wel weer erg van!
Ja, ze is een meisje en ja je ziet overal van die dames met perfecte (wat is perfect?!) figuurtjes. Ze let op haar buik, haar billen, haar benen al een aantal jaar en vindt dat haar lichaam maar moet veranderen.

Zoon is op het moment een beetje een einzelganger, doet wat hij moet doen vind het prettig om in zijn uppie te zijn, dan kan hij namelijk zijn eigen ding doen.
Dochter wil zoveel mogelijk mensen om haar heen, vindt het leuk om dingen te doen en met iedereen haar eigen ding te doen.

Waar ik me wel zorgen om maak is dat afvallen verhaal. We vertellen dat ze er goed uit ziet en dat haar lichaam nog gaat veranderen, dan d'rbij hebben we gezegd dat afvallen niet goed is. We hebben ook gezegd 'Wanneer je het ECHT wil, begin dan met niet meer te snoepen'.  Ik heb vroeger ook hard gevochten tegen de kilo's, maar niet op zo'n jonge leeftijd. Nu zie je ook alleen maar slanke (of magere) dames, maar het is eigenlijk nog te vroeg voor haar om hier aan te denken, vind ik.