Wie ben IK?

Er zijn gebeurtenissen waardoor je gaat nadenken, nadenken over het leven en alles wat er bij hoort.

Vorige week hadden we een gesprek met broer van Man over zijn leven, het leven. Hij gaat een moeilijke tijd door en heeft het moeilijk om weer op het juiste pad te komen.
Ik maakte daar de opmerking ~Dat het niet uit moet maken of alles om hem heen  niet gaat zoals hij wilt, als hij maar weet hoe HIJ is~.
Best diep he. (Of valt het wel mee.)

Na dat gesprek ben ik gaan nadenken wie IK ben.
Heeft het te maken met MIJ of met alles OM me heen.
Is het het huis? Nee.
Is het alles in het huis? Nee
Zijn het mijn kinderen? Gedeeltelijk.
Is het mijn man? Ook gedeeltelijk.

Ik weet door de jaren heen dat materiaal mij niet maakt zoals ik ben. Ik kan best zonder dat allemaal en het hoeft allemaal niet nieuw, duur en veel. Het huis hoeft ook geen uiterlijke vertoon te zijn, het is voor mij een plek waar waar ik me lekker voel en mezelf kan zijn.
De jaren maken je sterker en kneden je zoals je nu bent.
Jaren geleden zei een vriendin tegen mij;
 'Je bent nog hetzelfde zoals je 10 jaar geleden was en ZIJ was (volgens haar) wel gegroeid'.
Ik snapte dat niet, want ik was wel gegroeid.
Ik was moeder geworden, een 'echte' huisvrouw, een werkende vrouw, hoe kan ik nou niet gegroeid zijn.
Toch zat er een kern van waarheid in.
Toen ik jonger was fladderde ik overal doorheen, dat is nu nog het geval.
Dat deed ik ook toen ik moeder en 'echte' huisvrouw was, ik fladder en denk niet altijd na over de keuzes die ik maak.
Ook al stort achter me van alles in elkaar, ik fladder gewoon door.
Ik ga niet bij de pakken neerzitten en wacht niet op tekens om er voor te zorgen dat het beter gaat.

Nee, dat doe ik, ik hoef geen tekens, materiaal of mensen die zeggen dat ik ~Echt, wat moet gaan doen~.

Ik ben ik, omdat ik door mijn opvoeding zo ben, omdat ik door gebeurtenissen zo ben, omdat ik zo wil zijn. Ook als alles om me heen fout kan gaan. (Aan de ene kant is het heerlijk aan de andere kant vraag ik me wel eens af of ik de ernst van de situatie niet onderschat.)

ChoCho  – (21 februari 2011 om 13:15)  

jij bent jij ... nu nog uitzoeken wie ik dan ben ... ;-)

Toaske  – (21 februari 2011 om 19:13)  

Gewoon zijn wie je bent! Dat lijkt me het allerbeste. En niet denken dat het anders moet omdat anderen wellicht andere normen hebben.

Een reactie posten

Mijn foto
DharSon
Werkende moeder die ondertussen al over de 40 is. Mijn man en ik stomen 2 kinderen, van 13 en 14 jaar, klaar voor deze maatschappij.
Mijn volledige profiel tonen
  • Keukenrecepten
  • Mom Blogs - BlogCatalog Blog Directory
  •   © Blogger template Shush by Ourblogtemplates.com 2009

    Back to TOP