Glad!
O mensen wat is het glad hier!
In de tuin kan moet naar de juiste plekken gezocht worden om je voeten neer te planten anders ga je geheid onderuit. In het donker is het nogal zoeken naar de juiste plekken, maar gelukkig ik vind ze.
Nona loopt achter me aan en we gaan naar de schuur om de fietsen eruit te halen.
Dat is ook een aardige opgave, want het is echt op veel plekken glad.
De fietsen staan in de tuin en de tas is erop.
Ze loopt naar het hek, ik loop, al stuntelend en wiebelend loop ik mee (die laarzen met hakken zijn toch niet zoooo handig). Het hek is bereikt en we lopen naar het fietspad.
Ze gaat op de fiets, maakt een bochttje,
ik zeg; "Is het glad".
ze zet haar voet op de grond, die glijd uit en * boem* daar ligt ze.
Ze valt op d'r achterste, ligt languit op haar rug op de grond en de fiets half op haar.
Ik wil snel naar haar toe en gelukkig gaat dat zonder kleer schuren.
Ik help haar overeind en ze gaat op weg.
Ik loop naar binnen om nog even tegen Sinyo te zeggen dat het heel erg glad is...
Ik moet zeggen, ik vind het maar niets die gladheid en dat onze kids er dan door heen moeten.
Ik weet dat ik vroeger niets anders deed, maar toch....
ik vind het maar niets
Dat heb ik dus ook, vroeger fietste je er gewoon over, niets aan de hand maar als ik mijn kinderen zie glibberen , brr dan houd ik mijn hart vast
Ik hou ook elke keer mijn hart vast...het enge vind ik dat je kan uit glijden en er is net een auto naast je of zoiets...bah! Sneeuw leuk, winter is leuk, maar de gladheid die erbij komt....nee....
Hier is het ook al zo glad. Oudste is wel op de fiets maar die moet naar de stad fietsen en dat fietspad is wel ijsvrij gemaakt. Maar hier in het dorp zijn alle stoepen en fietspaden nog bedekt met een dikke laag ijs. Dus de kinderen die in het dorp op school zitten zijn vandaag maar lopend naar school gegaan.
Ik baal er ook van. Ben een paar keer gaan lopen met de slee. Ralph achterop en Mo naast me.
Ik hoop dat het ff gaat dooien en dan als alles weg is lekker gaat vriezen.
Ik hoorde dat de ehbo posten van de ziekenhuizen al weer overvol waren met gebroken polsen en benen!