Pubergedrag

Vanochtend,
ik ben al wakker en de wekker van zoon gaat.

Ik ben boven en kijk naar beneden, hij staat in de gang.

Ik zeg: "Ga je aankleden, het is al 07:00 uur".
Hij : "Ik ga weer naar bed, ik voel me niet lekker", vervolgens voegt hij de daad bij zijn woord, loopt naar zijn bed en gaat (kennelijk) weer liggen.

Zien jullie mijn vraagtekens verschijnen.....?

Ik kleed me verder aan en wanneer ik klaar ben loop ik naar zijn kamer.
Ik doe de deur open en zeg: "Je moet eruit, het is al laat".
Hij: "Nee, ik blijf liggen, ik voel me niet lekker".

Dit wordt mij op een toon medegedeeld waarvan jezelf ook chaggerijnig wordt!

Ik: "Wat heb je dan?"
Hij: "Hoofdpijn".
Ik: "O, ben je niet gewoon te laat gaan slapen...???".
(Toen wij gister naar bed gingen, rond half 12, sliep hij nog niet).
Hij: "hmmmm" en vervolgens stil.(Dit zegt mij al genoeg, het klopt dus wat ik zeg)
Ik: "Ga er nu maar uit en vanavond vroeg naar je bed".

Hij verteld nog een keer dat hij erg veel hoofdpijn heeft, terwijl hij dat doet loop ik naar de badkamer om even te checken of alles in orde is. Daarna loop ik naar beneden en vraag terloops wat hij op brood wil.
"Worst" klinkt woest uit zijn kamer, ondertussen begrijpt hij dat hij niet in bed mag blijven en al helemaal niet de hele dag thuis.

Als ik weer naar boven ben gelopen om hem een kus te geven hoor ik zijn gemompel.

Ja, heel leuk dat pupergedrag... (ahum)!

(Stiekem ben ik blij dat ik eerder weg mag en dat mijn man het mag afhandelen....)