Pubers een apart soort.

ahhh de wonderlijke en vreemde wereld van tieners of puber We hebben er twee rondlopen en nog begrijp ik ze af en toe niet. Toen ze klein waren, had ik minder tijd voor mezelf, nu ze ouder zijn heb ik meer tijd voor mezelf, maar nog steeds niet genoeg tijd om te doen wat ik wil.

Hoe dat komt?

Omdat die pubers dolgraag op de pc willen wanneer ik graag wil.

Vooral Nona, hoe dat komt?
Ze heeft een Hyves profiel.. Zegt dat genoeg? Herkenning misschien bij sommige?
Het is eigenlijk verschrikkelijk wat er gebeurd. Op school ziet ze een uur of 7 lang haar vriendinnetjes en andere mensen van school, zodra ze thuis is, glijdt alles spontaan van haar lichaam (denk aan tas, jas, sjaal, handschoenen) zet de pc of laptop aan en gaat naar Hyves, om te praten met…. dezelfde personen die ze de hele dag op school heeft gezien. Dit kan uuuurrreeen doorgaan, totdat wij haar stoppen (wat natuurlijk gepaard gaat met onvriendelijke blikken..).

Ik ken niemand bedenken waar ik langer dan 7 uur tegen aan of wil praten.

Overigens kan ze niet meer smsen naar haar vriendinnetjes want ze is haar telefoon verloren (misschien is dat maar goed ook).

Ze deed alles, maar dan ook alles via haar mobiel.
Ze gebruikte bijna nooit het huisnummer, waarom is mij nog een raadsel, maar kennelijk is dat een vreemd ‘ding’.
Zo gebeurde een keer dat haar vriendin belde via het huis nummer, ze vroeg naar Nona en ik wilde de telefoon aan haar geven.

Nona: ‘Is dat voor mij?”
Ik: “Ja”
Nona: “Wie is het dan?”
Ik: “Geen idee” (Ik kende haar vriendinnetje nog niet zo goed)
Nona: “Waarom belt ze op dat nummer?”
Ik: “Weet ik veel..” (Mijn geduld begint bijna op te raken)
Nona: “Ik begrijp het niet”
Ik: “Neem de telefoon aan”. (Op een knap geïrriteerde toon!)
Eindelijk pakt ze dat ding aan…

Van welk planeet komen ze toch, die pubers…..

Sylvia  – (4 januari 2011 om 07:08)  

Ergens aan de hele andere kant van de Melkweg, dat moge duidelijk zijn. Pfffff. Als ik dat zo hoor, ben ik er nog lang niet aan toe.

sillie  – (4 januari 2011 om 08:43)  

hihihihi zo erg zo erg..... maar herkenbaar ;-) incluis dat geduld verliezen ;-)

Sabia  – (4 januari 2011 om 09:17)  

geheel andere planeet dan wij, dat is zeker

Aritha Vermeulen  – (4 januari 2011 om 09:46)  

Nou eh...mannen komen van mars toch en vrouwen van venus. Ach, die arme kinderen.
Hier is het net zo. En dan zo met het scherm zitten dat wij niks zien. Ik hoor mijn dochter zelfs om 1 uur 's-nachts met haar vriendje bellen, mobiel dan. Grrr...
Maar ik heb een stille hoop: als ze achttien zijn gaat het over. ( hier tenminste bij de oudste)
Succes ermee.

Anoniem –   – (4 januari 2011 om 20:43)  

Haha, dit is heel herkenbaar, omdat ik een paar jaar geleden zelf zo was. Alleen was er bij ons geen computer, maar sms'ten we de hele tijd naar elkaar. Ja, diezelfde mensen waar je een paar uur geleden ook mee had gesproken (was het wel een paar uur?). Als ik daar nu aan terug denk en mijn zusje hetzelfde zie doen, op andere manieren, dan snap ik ook niet hoe het ooit zo kon zijn. Ik kan nu echt niet zolang met iemand praten... Hebben we minder te zeggen of zeggen we alleen belangrijke dingen?

ChoCho  – (4 januari 2011 om 21:57)  

pubers zijn pubers, in welke tijdsgeest ze ook leven ;-)

Anoniem –   – (5 januari 2011 om 09:02)  

Klinkt erg bekend, zoonlief van 20 begint er nu een beetje overheen te raken maar heeft net zo erg gepuberd. Er komt nu langzaamaan weer wat common sence in het koppie
Dus houdt vol.....

Een reactie posten

Mijn foto
DharSon
Werkende moeder die ondertussen al over de 40 is. Mijn man en ik stomen 2 kinderen, van 13 en 14 jaar, klaar voor deze maatschappij.
Mijn volledige profiel tonen
  • Keukenrecepten
  • Mom Blogs - BlogCatalog Blog Directory
  •   © Blogger template Shush by Ourblogtemplates.com 2009

    Back to TOP